کد مطلب:275552 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:534

شرط ایمان
خداوند متعال در قرآن، برخی از مسلمانان را شایسته مقام ایمان ندانسته، نام مسلمان را مناسب آنان معرفی نموده می فرماید: قالت الاعراب آمنا قل لم تومنوا و لكن قولوا اسلمنا. [1] اعراب مدعی ایمان شدند، ای پیامبر، به آنان بگو كه لیاقت ایمان ندارید، ولی بگویید كه ما اسلام آوردیم. پس بین مسلمان و مومن تفاوت است. این تفاوت در كجا است؟ مومن چه اعتقادی دارد كه مسلمان ندارد؟ تفاوت ایمان و اسلام، غیر از اعتقاد قلبی و عمل به مبانی دینی، در اعتقاد به اصل مهم ولایت اهل بیت علیهم السلام نهفته است. مومن كسی است كه به جانشینان پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم، از امیرالمومنین گرفته تا حضرت مهدی علیه السلام، به همگی آنان معتقد بوده آنان را جانشینان پیامبر و حجج الهی بداند. كسی كه این اعتقاد را ندارد، شایسته لقب مومن نیست. فردی از امام صادق علیه السلام درباره فرق اسلام و ایمان پرسید. امام صادق علیه السلام فرمودند:



[ صفحه 16]



الاسلام هو الظاهر الذی علیه الناس: شهاده ان لا اله الا الله وحده لا شریك له و ان محمدا عبده و رسوله و اقام الصلاه و ایتاء الزكاه و حج البیت و صیام شهر رمضان، فهذا الاسلام. و قال: الایمان معرفه هذا الامر مع هذا، فان اقر بها و لم یعرف هذا الامر كان مسلما و كان ضالا. [2] اسلام همان اعتقاد آشكاری است كه مردم بر آن هستند. یعنی گواهی به توحید خداوند متعال و نبوت پیامبر اكرم و بر پاداشتن نماز و پرداخت زكات و انجام حج و روزه ماه رمضان، این اسلام است. ولی ایمان عبارت است از اعتقاد به امامت اهل بیت علیهم السلام همراه با مبانی قبل (توحید و نبوت و... (، پس اگر فرد، به اسلام اقرار نمود و ولایت اهل بیت را نشناخت، مسلمان گمراه است (مومن نخواهد بود). در روایتی دیگر، حضرت باقر یا امام صادق علیهما السلام ایمان را این گونه توصیف فرموده اند: لا یكون العبد مومنا حتی یعرف الله و رسوله و الائمه كلهم و امام زمانه و یرد الیه و یسلم له. هیچ كس مومن نخواهد بود مگر اینكه خدا و پیامبرش و همه امامان را بشناسد به معرفت امام زمانش نائل آید و مسائل را به او ارجاع دهد و تسلیم فرمان امام زمانش باشد. [3] .



[ صفحه 17]



فردی از امیرالمومنین درباره حداقل ایمان و كفر و گمراهی پرسید، امام در پاسخ فرمودند: حد اقل ایمان آن است كه خدای بزرگ، خود را به انسان بشناساند، پس انسان به اطاعت خدا اقرار كند، سپس خدا پیغمبرش را بشناساند و انسان به نبوت و دریافت تعالیم دین اقرار كند. (آن گاه خدا) حجت خود بر خلق و گواه بر خلق را به انسان معرفی نماید و انسان به فرمانبرداری او اقرار نماید... و حد اقل گمراهی آن است كه انسان حجت خدا در زمین و گواه خدا بر خلق را كه خداوند به اطاعت اوامر نموده و ولایت او را واجب كرده است نشناسد. [4] مام كاظم به نقل از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: من احب ان یلقی الله عز و جل و قد كمل ایمانه و حسن اسلامه فلیتول الحجه بن الحسن المنتظر صلوات الله علیه. كسی كه می خواهد در حالی خدا را ملاقات كند كه ایمان او كامل و اسلام او نیكو باشد پس به ولایت حجه بن الحسن كه همه در انتظار اویند معتقد شود. [5] به همین جهت، در زیارت امام زمان علیه السلام خطاب به آن حضرت می گوییم: السلام علیك یا باب الله الذی لا یوتی الا منه، السلام علیك یا سبیل الله الذی من سلك غیره اهلك.



[ صفحه 18]



سلام بر تو ای دروازه (دین) خدا كه جز از طریق آن نمی توان (به سوی خدا) آمد، سلام بر تو ای راه خدا كه هر كس غیر آن را رود، هلاك می گردد. پس اعتقاد به ولایت ائمه اطهار علیهم السلام و در زمان حاضر، ایمان به امامت و ولایت حضرت مهدی علیه السلام لازمه ایمان هر مومنی است كه بدون آن، كسی به جرگه ایمان وارد نمی گردد.



[ صفحه 19]




[1] حجرات: 14.

[2] تفسير برهان 212:4 ح 5 (ذيل آيه فوق) - كافي 25:2 و 24 ح 4.

[3] كافي 180:1 ح 2.

[4] كتاب سليم:59 و 58 ح 9 - كافي 415:2 و 414 ح 1.

[5] بحار 108:27 ح 80، بنابر اين قاعده، منافقيني كه از سر ترس يا طمع، اظهار اسلام كردند، و قلبا اعتقادي به توحيد يا نبوت نداشتند، در ظاهر و در عالم دنيا مسلمان محسوب مي گردند.